زیر درختان زیتون

و اما روزی می‌رسد که بی خیال از تمامی رنج های دنیا زیر درختان زیتون، آزادی را فریاد خواهیم زد.

گزاره وار

بالاخره نوبت به دل کندن و دانشگاه رفتن رسید. موقعی که رفتم خوابگاه خب به علت ارور سایت نشد من و مرضیه و قاسم با هم یه اتاق بیفتیم. استرس این رو داشتم که هم اتاقیای جدیدم چجور آدمایین. اما وقتی دیدمشون با وجود اختلاف های زمین تا آسمونمون با هم، فهمیدم خیلی بچه های باحال و با معرفتین.

یه مورد خیلی خاص توی اتاق داریم که نمیشه ازش حرف زد. ( اصلا می‌شه من برم خوابگاه و سوژه ی خاصصص نباشههه؟)

ولی از وقتی رفتم توی این اتاق بر خلاف اتاق قبلی رفت و آمدام زیاده. من میرم اتاق بقیه، بقیه میان اتاق ما. دوستای جدید پیدا کردم. برونگرا تر شدم. بیشتر شوخی می‌کنم. بیشتر خوش می‌گذرونم و و و...

خلاصه که هرچقدر اتاق قبلی محافظه کار و سکوت و اروم بودن این اتاق بی پروا ترن.

هنوز هم من و مرضیه و قاسم با هم رفت و آمد داریم ولی بیشتر تمرکزم روی این هم اتاقی های جدیده که قراره باهاشون حالا حالاها بگذرونم.

از وقتی وارد این اتاق شدم بیشتر از قبل معتاد چایی شدم =)

اینجا هم بنده به مامان اتاق معروف شدم!! هم اتاقیم به مامانش تو تماس تلفنی گفته بود که هم اتاقیم( من ) خیلی بچه ی تروتمیزیه :)))

همکاریمون با هم خیلی زیاده و الحمدلله شرایط خوبه. امیدوارم که هیچ چیز بد نشه...

کلاس نقاشی ثبت نام کردم و صبح ها تا محل کلاس پیاده می‌رم که خیلی خیلی حالم رو بهتر می‌کنه. 

جو کلاس هم از پارسال خیلی بهتر شده هر چند که کلاس چند دستگی داره. ولی بچه ها دارن آروم اوضاع رو میگذرونن. البته بچه های رشته ی فرانسه کلا خیلی بی سر و صدان. اهل شلوغ بازی نیستن.

هوای شهر این روزا خیلی قشنگه. بارون پاییزی و برگای زرد.. قشنگ دارم تسلط تدریجی پاییز رو روی شهر حس می‌کنم. 

( البته مابین این ها یه سری اتفاق گند افتاد که بعدا تعریف می‌کنم)

اوضاع خوبه. سرم پر از رویاست و یه ترکیبی از سرخوشی و امید به آینده و دغدغه های جدید هست. 

خیلی گزاره وار توضیح دادم ولی فقط خواستم با تنبلیم توی نوشتن مبارزه کنم.

به قید حالت: پاییز حال قشنگی واسم ساخته :)

 

 

عکس مربوط به امروزه که هوا ابری بود و‌ زدیم بیرون از خوابگاه که دلمون نگیره و با شیر کارامل از درون شارژ شدم و بعدش هم زیر بارون رفتیم لونا پارک قشنگ و جذاب :)

پاییزتون چه شکلیه

یه پاییز دیگه تکرار شد ولی دیگه هیچوقت نارنگی پوست کندن زیر نیمکت و پیچیدن بوش توی کلاس تکرار نمی‌شه :)