در جوارت جایی است برای آرام گرفتن
دوشنبه, ۲۰ شهریور ۱۴۰۲، ۱۰:۰۰ ب.ظ
کارت خدمت رو تحویل دادم و به عنوان یه زائر اومدم بیرون.
نشستم جلو باب القبله ی حرم امام علی(ع). چشمم افتاد بهش. کفش هاش رو گذاشته بود زیر سرش و تو اون شلوغی خوابیده بود. اشک چشم هام رو تار کرد.
ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش که را بَرَد اندر کنار دوست..
جالب بود.